علت تغییر رنگ دندان
علت تغییر رنگ دندان
علت تغییر رنگ دندان: از عواملی که باعث تغییر رنگ در ساختمان دندان (مینا و عاج) مبشوند به طور کلی عبارتند
تجویز سیستمیک بعضی از داروها
برای اولین بار اثر نامطلوب برخی داروها در زمان شکل گیری دندان در اواخر دهه ۱۹۵۰ توسط دندان پزشکان تشخیص داده شد. در این زمان تعداد زیادی از جوانان به علت مصرف آنتی بیوتیک تتراسایکلین دندانهای زرد، قهوه ای و یا خاکستری داشتند.
اولین تشخیص مطمئن در یک مطالعه بیماران Cystic Fibrosis گزارش شد.
در این بیماری تتراسایکلین یکی از موثرترین داروها در کنترل عفونت ثانوی دستگاه تنفس میباشد.
شدت نفوذ مواد رنگی به نوع تتراسایکلین مصرفی، به مدت زمان مصرف و به مرحله شکل گیری دندان در زمان استفاده دارو بستگی دارد.
در واقع، تتراسایکلین نگرش عمیقی به دندانپزشکان در مورد مکانیسمی
که در طی آن داروها باعث تغییر رنگهای داخلی میشوند داد.
حساسترین زمان برای تغییر رنگ دندانها توسط تتراسایکلین زمان شکل گیری دندان میباشد،
که این زمان از سه ماهه دوم جنینی شروع شده و تا تقریبا هشت سالگی ادامه دارد.
اعتقاد بر اینست که مولکولهای تتراسایکلین طی کلسیم گیری دندان به درون دندان نفوذ کرده و این عمل احتمالا از طریق پیوند با کلسیم میباشد که باعث تشکیل تتراسایکلین ارتو فسفات میگردد
تغییر رنگ هنگامی اتفاق می افتد که این دندانها در معرض نور خورشید قرار می گیرند به همین دلیل است که سطح لیبال دندانهای قدامی زودتر تیره شده به رنگ خاکستری با قهوه ای در می آیند، در حالیکه دندانهای مولا برای مدت زمان طولانی تر زرد باقی می مانند.
تغییر رنگ دندان بر اثر مصرف بیش از حد فلوراید
Black و Mekay ارائه دهنده اولین توصیف کلینیکی فلوئوروزیس در سال ۱۹۱۶ بودند، ولی نقش فلوراید در بروز این نقص ۱۵ سال بعد کشف شد.
نوشیدن آبی که مقدار فلوراید آن بیش از یک الی دو PPM باشد،
میتواند باعث تغییرات متابولیکی در سلولهای آملوبلاست کودکان شود
و این ممکن است منجر به ماتریکس ناقص و کلسیفیکاسیون نادرست گردد.
استفاده از محصولات فلوراید مانند مایع شستشوی دهان و ویتامین ها
در مناطقی که غلظت فلوراید آن مناسب باشد ممکن است باعث افزایش این مسئله گردد
دندانهایی که تحت تأثیر فلوراید قرار گرفته اند معمولا دارای سطحی شفاف و شیشه ای بوده،
ممکن است به سفیدی کاغذ به نظر برسند و ممکن است
نواحی زرد، قهوه ای و یا حتی سیاه در هر قسمت از دندان داشته باشند.
موفقیت بلیچینگ در این مورد بستگی به شدت و درجه فلوئوروزیس دارد
که با vital bleaching انجام می پذیرد. اگر تغییر رنگ دندان با حفره شدن و نقص های سطحی دیگر همراه باشد
سفید کردن به عنوان یک درمان مفید جانبی قبل از ونیر (veneer) کردن و یا bonding در نظر گرفته میشود.
در صورتیکه فلوئوروزیس باعث از دست دادن شدپد مینا (نقص شدید مینا) شده باشد، نباید از بلیچینگ استفاده کرد.
مطالب بیشتر:
چه دلایلی باعث درد ایمپلنت دندان می شوند ؟