روش های ضد عفونی ایمپلنت ها
روش های ضد عفونی ایمپلنت ها
به کار بردن ایمپلنت ها بدون دستکش یا با دستکش های پودری، ریختن قطره ی آب و دبری های باقی مانده ی حاوی بخار طی استفاده از اتوکلاو می تواند سبب آلودگی سطوحی ایمپلنت دندان شوند.
بوهامرس و همکاران، طی یک مطالعه ی SEM ایمپلنت های دندانی آلودگی این سطوح را با مواد آکریلی، پودر دستکش های لاتکس به باکتری گزارش نمود. امروزه در بیشتر موارد سازندگان، پاکیزگی و استریل بودن اولیه ی ایمپلنت های آماده ی قرار دهی را با استفاده از عملیاتی با تکنولوژی بالا بر عهده دارند.
نیاز به استریل شدن مجدد
اگر ایمپلنتی نیاز به استریل شدن مجدد داشته باشد آنگاه روش های معمول استریلیزاسیون معمولا رضایت بخش نیست. امروزه مشخص شده است که هیچ محلول استریل کننده ای در مورد تمام مواد زیستی و طراحی ها کاملا رضایت بخش نیستند فلزات یا آلیاژ های به کار رفته در اجزای سازنده، ذرات آلی و معدنی، محصولات ناشی از خوردگی، پلیمر ها و رسوبات شیمیایی می توانند طی روند ساخت، پرداخت، پاکیزه سازی، ضد عفونی و انبار سازی به داخل سطح جذب شوند.
بایر و همکاران انواع آلاینده های موجود در سطح را با روش های مورد استفاده برای ضد عفونی در ارتباط با دانستند. آنان همچنین نشان دادند ضد عفونی سطوح با بخار می تواند سبب رسوب مواد آلی شده که اتصال بافتی را تضعیف می کنند.
دوندولاکیس و همکاران
روش های مختلف استریلیزاسیون را برای نمونه های تیتانیومی انجام داد و چنین نتیجه گیری کرد که ضد عفونی سطوح با بخار دارای اثرات منفی بوده و ضد عفونی کننده های اندودونتیک دانه ای شکل شیشه ای سبب از بین رفتن خواص مناسب سطوح می شود.وی همچنین دریافت ضد عفونی با گرما سبب باقی ماندن رسوبات آلی بر روی سطوح می شود و پیشنهاد نمود استریلیزاسیون با نور ماورای بنفش یا UV بعد از ارزیابی های بیشتر می تواند گزینه ی مناسبی برای ضد عفونی باشد. به علاوه رشد سریع اکسید بر روی تیتانیوم می تواند مطابق با آلودگی ها ناشی از ناخالصی ایجاد شده و موجب تغییر رنگ سطحی شوند.
محصولات ناشی از کروژن
در مطالعه ای که توسط کلر و همکاران صورت گرفت محصولات ناشی از کروژن و لایه های ایجاد شده توسط اتوکلاو و باقی مانده های شیمیایی دارای سمیت سلولی حاصل از محلول ها که بر روی سطوح ایمپلنت ها دیده می شوند در اثر روند استریلیزاسیون ایجاد شدند آنان پیشنهاد دادند که تغییرات ایجاد شده توسط فرآیند های ضد عفونی بر روی سطوح تیتانیوم می توانند به صورت متقابل پاسخ میزبان و ویژگی های چسبندگی ایمپلنت ها را تغییر دهند.
از طرف دیگر اشنایدر و همکاران سطوح ایمپلنت های تیتانیومی پوشانده شده با HA اسپری شده با پلاسما را بعد از ضد عفونی با بخار یا اتیلن دی اکسید توسط آنالیز های رادیوگرافی متفرق کننده ی انرژی با یکدیگر مقایسه نموده و چنین نتیجه گیری کردند که این روش ها سبب تغییر در ترکیب عناصر سطحی نمی شوند آنها همچنین طی مطالعه ی رشد فیبرولاس ها بر روی دیسک های تیتانیوم CP استریل شده با اتوکلاو، اتیلن دی اکسید، اتیل الکل یا کم اثر شده به تنهایی با اسید نیتریک 30٪ نتیجه گرفتند ضد عفونی از رشد سلولی ممانعت می کند.در حالی که کم اثر سازی این ویژگی را ندارند.
در حال حاضر رسوبات پروتئینی و عملکرد انها به صورت یک لایه به خوبی توسط روش های ایجاد بسامد رادیویی با ایجاد برافروختگی ناشی از تخلیه ی الکتریکیRFGDP radio frequency glow discharge technique به عنوان روندی مناسب برای پاکیزه سازی نهایی قابل برداشتن هستند.
تخلیه ی الکتریکی درون یک گاز نجیب
ایمپلنت ها و تخلیه ی الکتریکی درون یک گاز نجیب با فشار بسیار پایین آماده سازی می شوند. یون های گازی سطوح را بمب باران کرده و اتم ها گلبول های سطحی را که جزو اجزای آن بوده یا بر روی آن جذب شده اند بر می دارد هرچند کیفیت سطح اماده شده بستگی به درجه خلوص گاز دارد. بایر و همکاران نشان دادند. RG RFGDP روشی مناسب برای پاکیزه کردن سطوح و ایجاد حالتی با انرژی بالا برای ایمپلنت است که سبب بیشتر شدن قابلیت سلولی با آن می شود. وجود لایه ی اکسید نازک تر و پایدار تر، سطوح پاکیزه تر علاوه بر ارتقاء قابلیت 5:07 شوندگی و چسبندگی بافتی برای تکنیک RFGDP گزارش شده است.
فرایند RFGDP
لایه ی اکسید اصلی یعنی فرایند RFGDP بدون تغییر باقی می ماند. به دنبال استفاده از این روش در ایمپلنت های پوشیده شده با HA کاهش آلودگی های باکتریایی گزارش شده و تحقیقات پیشنهاد می کنند روش RFGDP می تواند سبب افزایش میل ترکیبی کلسیم و یا فسفات شود چرا که افزایش در ناحیه ی سطحی منجر به شکل گیری ترکیبات B شکل کلسیم فسفات می شود.
اخیرا دستورالعمل تغییر یافته ای برای ضد عفونی به وسیله ی نور UV ابداع شده که در آن واکنش پذیری زیستی افزایش یافته بوده و در حذف برخی آلاینده های بیولوژیکی مؤثر است. سینگ و شاف کیفیت ضد عفونی به وسیله ی نور UV و تأثیر آن بر اجسام دارای شکل نامنظم را بررسی نموده و مؤثر بودن آن بر روی اسپور ها و قابلیت پاکسازی سریع و با اطمینان سطوح و نیز ایجاد انرژی بالای سطحی را طی استفاده از آن گزارش نموده اند.
ضد عفونی کافی ایمپلنت های دندان
ی از پیش بسته بندی شده ی تمیز به اجزای جراحی مرتبط با آن منجر به گسترش مداوم استفاده از استریلیزاسیون با اشعه ی گاما شده است.استریلیزاسیون با اشعه گاما در ایمپلنت های جراحی روش بسیار مؤثر در صنعت تاسیسات فرآیند ها و استاندارد های شناخته شده است.
بیشتر سیستم های فلزی که درون بسته بندی قرار گرفته و قطعات داخلی آن گرد هم آمده اند. در معرض دوز های تابشی 5/2 مارد و بالاتر قرار گرفته و استریل می شوندو این موضوع از مزیت های این روش است. زیرا آن اجزا به صورت محافظت شده تمیز و استریل باقی می مانند تا زمانی که محتویات داخلی درون محیط استریل عمل جراحی باز شوند.
پیچ های ترمیم، عناصر انتقال دهنده، شیارهای پیچی و ایمپلنت ها در معرض استریلیزاسیون با گاما قرار گرفته و احتمال آلودگی را کاهش می دهند. تحت پرتو گاما، برخی سرامیک ها، دچار تغییر رنگ شده و برخی پلیمر ها تجزیه می شوند.
برای دسته های مختلف مواد زیستی این محدودیت ها شناخته شده اند. و تمام مواد زیستی می توانند به طور مناسبی در صنعت ضد عفونی شوند. کنترل سیستم ها شامل مراحل قبل از بسته بندی و استریلیزاسیون قسمت عمده ای از موفقیت ایمپلنت های دندانی را به عهده دارند.
بهترین ایمپلنت اصفهان را در اینستاگرام دنبال کنید
بیشتر بخوانیم:
باورهای نادرست درباره مینی ایمپلنت